യാത്ര
കൌമാരത്തില്‍ നിന്നും യൌവ്വനത്തിലേക്കുള്ള
നൂല്‍പ്പാലം പത്താം തരത്തിലെ പരീക്ഷ
ദിനരാത്രങ്ങള്‍ താണ്ടിയ അഭ്യാസം
അക്കരെയെത്താനുള്ള വേപഥു
എത്തിയാലോ? അടുത്തതിന്റെ ഊഴമാവുന്നു
അങ്ങനെ നൂല്പാലങ്ങളിലൂടെയുള്ള യാത്രയില്‍
ജീവിതമൊടുങ്ങുമ്പോള്‍
സഹയാത്രികരോടിറ്റു സൌമനസ്യവും,പിമ്പേവരുന്നവര്‍ക്കായ്
നുറുങ്ങുവെട്ടവുംകരുതിക്കൂടേ?
Labels: കവിത
posted by സീത @ 5:55 AM
8 Comments
8 Comments:
നല്ല എഴുത്ത് കുടുതല്‍ ചിന്തിക്കുന്ന കുട്ടത്തിലാണെന്നു തോന്നുന്നു
“അക്കരെയെത്താനുള്ള വേപഥു
എത്തിയാലോ?
അടുത്തതിന്റെ ഊഴമാവുന്നു...”
നല്ല ചിന്ത.
:)
യൌവനത്തിലേക്കുള്ള നൂല്‍പ്പാലമാണു പത്താംതരം പരീക്ക്ഷ എന്ന ഭാവനക്കു പുതുമയുണ്ടു.
അങ്ങനെ മാത്രമേ ഒടുങ്ങൂ എന്നില്ലല്ലോ സീതാ..
അവയൊക്കെ ചിലപ്പോള്‍ കൈ പിടിച്ചു നടത്തുന്ന ആത്മവിശ്വാസം കൂടിയല്ലേ..
ശരിയാണു നിസ പരീക്ഷകള്‍ ആത്മവിശ്വാസം വര്‍ധിപ്പിക്കുന്നു.അതൊരു വശം.ഉന്നതവിജയങ്ങള്‍ നേടിയ എത്രയോ പേര്‍ ജീവിതത്തില്‍ പരാജയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി.
അഭിപ്രായം അറിയിച്ച ശ്രീ മാന്മാര്‍,അനുപ്,ശ്രീ,പ്രദീപ്കുമാര്‍ എന്നിവര്‍ക്ക് നന്ദി
വരികള്‍ കൊള്ളാം...
ആശംസകള്‍...
:)
അതെങ്ങനെ പറ്റും? സഹയാത്രികരോടിറ്റ് മര്യാദയൊക്കെ കാട്ടി നിന്നാല്‍ നമ്മളും അവര്‍ക്കൊപ്പം ആയിപ്പോവില്ലേ ? അതു പറ്റില്ല, അവരെ കൈകൊണ്ടു തടുത്തുകൊണ്ടാണെങ്കിലും നമുക്കുതന്നെ മുന്‍പേ ഓടണം.......
ഇന്നത്തെ സമൂഹത്തിന്റെ പൊതുസ്വഭാവമാണിത് സീതേ.....
ഞാനും ഈ മനസ്ഥിതിക്കാരുടെ ഇരയായിരുന്നു...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home